Feyenoord

Huilen om #FeyVit

/ animaldisputax / 7 reacties

Voetbal is een maatschappelijk probleem. Welles, en dat beestje mag best eens bij de naam genoemd worden. Nu de politie actie voert voor een betere CAO blijkt dat op pijnlijke wijze.

Zonder aanwezigheid van de kit kan er simpelweg niet gevoetbald worden. 

Dat zagen we vaker hoor. In 2010 bijvoorbeeld, toen de bekerfinale tussen Ajax en Feyenoord van pure voetbalellende in tweeën geknipt moest worden. Het veiligheidsrisico was te groot en de enorme politiemacht, die op de been gebracht zou moeten worden om de heren hooligans ervan te kunnen weerhouden Rotterdam nog eens tot rokende puinhopen te reduceren, was gewoon niet meer op te brengen.

Al de veiligheidsmaatregelen en de benodigde politiemacht zou door de belastingbetaler gefinancierd moeten worden, de voetbalwereld weigert immers daar ook maar een euro aan mee te betalen, en dat leverde veel maatschappelijke onvrede op. Die belastingbetaler is al jarenlang tegen heug en meug de voornaamste voetbalsponsor en zowel de KNVB als de clubs en hun aanhangers hebben daar al die tijd schaamteloos van geprofiteerd.

Bij wijze van dank daarvoor scandeerde men onwelgevalligheden tijdens onfrisse spreekkoren, relde op het strand van Hoek van Holland, pleegde men vernielingen (onder meer in het prachtige Rome), organiseerde veldslagen (tot in Nancy aan toe) en sloeg men elkaar ongegeneerd de koppen in. Dat is maar een summiere bloemlezing uit de rijke geschiedenis van hooliganisme en voetbalvandalisme, maar duidelijk moge zijn dat voetbalsupporters inmiddels wel hebben bewezen dat we ze niet zonder supervisie liev kunnen laten buitenspelen. Bij de ene wedstrijd is het erger dan bij de andere, daarom inventariseert ‘de driehoek’ de risico’s van elke wedstrijd en wordt aan de hand van die inventarisatie een hoeveelheid politiemensen besteld.

De heren hooligans, of supporters zo u wilt, kunnen dat alleen zichzelf verwijten. Niet dat ze daar veel van lijken te snappen, hoor. Zo organiseerden ze in 2010 een protestmars, maar niet tegen de wanordelijkheden uit eigen gelederen die deze onverkwikkelijke beslissing noodzakelijk maakten, maar tegen de beslissing an sich. Om het totale onvermogen causale verbanden te leggen nog maar eens te onderstrepen gooide men stenen naar de opgetrommelde Mobiele Eenheid.

Ik hoor u brommen, dat ik voetballiefhebbers en voetbalvandalen zo maar op een grote hoop gooi. Misschien is het unfair hele supportersclubs te straffen voor wat een (niet bepaald selecte) groep onder hen aanricht, maar daar staat een schrijnend gebrek aan enig zelfreinigend vermogen onder de diverse supportersgroepen tegenover.  Men spreekt zich nauwelijks uit tegen excessen en doet bar weinig de harde kern tot rede te brengen. Vreemd genoeg doen ook de voetbalclubs en zelfs de KNVB weinig tot niets om hun aanhangers betere manieren bij te brengen. Zelfs maar de suggestie dat zij best mee kunnen betalen aan de inzet, die de politie plegen moet om de heren hooligans in toom te houden, is voor deze organisatie reden geweest om verongelijkt te reageren. Ik heb dan ook weinig moeite hen allen over één kam te scheren.

Enfin, vandaag zou Feyenoord tegen Vitesse spelen en dat voetbalfeestje gaat niet door. De politie was namelijk niet van zins de wedstrijd met haar komst te faciliteren en dus moest de wedstrijd uitgesteld worden. Nu spelen ze morgenavond, dus big deal. Zou u zeggen.

Maar dan kent u de “voetbalfans” nog niet. Die voelen zich persoonlijk gepakt.

Sinds de beslissing de wedstrijd een dag uit te stellen bekend werd rommelt het in hun gelederen. Op Twitter werden de hashtags #FeyVit en #Feyenoord direct erg populair en opeens was daar ook #ProjectF. Een zondagmiddagborrel á la het eerdere Project X. ’t Werd allengs ook grimmiger, met #ACAB en #politieagentjespesten. Uit die hoek is dat genoeg om je zorgen te maken.

Lief voetbalpubliek, hou het gezellig vanmiddag op het Stadhuisplein. Die politieagent die daar braaf alsnog de openbare orde staat te bewaken heeft vanochtend zijn uniform niet speciaal aangetrokken om u persoonlijk te tergen of uit te dagen. Staken is een belangrijk recht van iedere Nederlander, deal with it. U hebt daarnaast deze affaire vooral aan uzelf te danken, vergeet dat niet en al dat gepiep bekomt u dus niet. U maakte zelf de aanwezigheid van de politie tot een noodzaak.

Dat de politieacties uitgerekend uw favoriete spelletje een beetje in de war brengen is niet erg. En dat zeg ik in mijn hoedanigheid van uw voornaamste sponsor; als belastingbetaler. U weet wel, de “zure Calvinist”, die al sinds jaar en dag uw voetbalbroek omhoog houdt.

De Tweede Kamer becijferde in 2012 dat de wedstrijden in het betaald voetbal jaarlijks zo’n driehonderdduizend manuren (zeventig euro per stuk) van de politie vergen. Zonder politie geen voetbal, u zou deze mensen veeleer erkentelijk moeten zijn voor het mogelijk maken van uw voetbalwedstrijdjes.

Scusa

/ animaldisputax / 1 reactie

Ontsteld kijk ik naar beelden van de Fontana della Barcaccia, waar Feyenoordse voetballiefhebbers zich op hebben uitgeleefd. Stukken travertijn zijn van Pietro Bernini’s Lekkende Boot gebroken en liggen op de bodem van de fontein, samen met bierflessen, peuken, scherven, rode en witte strandballen en alle ander zooi die de heren er in geflikkerd hebben. Ik schaam me rot.

In 2009 bezocht ik de stad en fotografeerde ik onder meer die Fontana della Barcaccia. Het bootje is een monument, het is ontworpen ter herinnering aan een overstroming in 1598. Het is ook een stukje vernuft, de waterdruk was er te laag voor de geijkte hoge waterstralen. De fontein, die dateert uit 1629, is net gerestaureerd en het lijkt erop dat de restaurateur wel opnieuw kan beginnen. Ook de Spaanse Trappen liggen erbij als een waar slagveld, ondergepist en vol rommel.

Dat alles is het resultaat van een tweedaags bezoekje van de, voornamelijk, heren hooligans aan Rome. Het zijn de stille getuigen van de invasie van Rome door onze voetbalbarbaren. Zoals we dat al kennen van zulke voetbalfans werd er gezopen, met de plaatselijke politie geknokt, met zwaar vuurwerk, flessen en al zo meer gesmeten en werd er lustig op los vernield. Het is weer een nieuw dieptepunt in de geschiedenis van het voetbal in het algemeen en van Feyenoord en haar aanhang in het bijzonder.

Rome nam voorzorgsmaatregelen. Het centrum werd drooggelegd, maar de voetbalfans namen hun eigen bier mee in plastic tasjes. De tasjes en de flesjes liggen nu in die fontein. De fans werden opgeroepen alstublieftdankuwel met de bus naar de voetbaltempel te reizen, men vreesde confrontaties met de inheemse voetbalbarbaren, maar het legioen had daar lak aan en ging ‘lekker toch’ in een stoet te voet. Ze werden van de Spaanse Trappen af gestuurd en daar kunnen ze niet tegen. Jonge broekies en brave huisvaders veranderen er in egomaniakale schuimbekkende barbaren van, die geweld en vernielingen plegen en met de politie op de vuist gaan. Want dat is natuurlijk niet de schuld van de voetbalfans zelf. Dat is het nooit. Tenminste, als je hen zelf geloven moet.

Het is de schuld van Rome en van de politie. Waren er meer vuilnisbakken neergezet dan hadden ze hun afval natuurlijk niet in de Lekkende Boot hoeven gooien en die schade aan die fontein valt heus best mee. Het is ook de schuld van de pers, want die wil van al die nuance niks weten.

Het zal u opvallen dat ik al heel lang geen onderscheid meer wens maken tussen “goedwillende” voetbalsupporters, clubs, harde kernen en hooligans. Er heerst een schrijnend gebrek aan zelfreinigend vermogen onder de diverse supportersgroepen. Men spreekt zich niet tot nauwelijks uit tegen excessen en doet bar weinig om de harde kern tot rede te brengen.

Supportersverenigingen verschuilen zich doorgaans zelfs achter een gebrekkige organisatie rondom wedstrijden, waarbij de verantwoordelijkheid voor wangedrag van voetbalfans afgeschoven wordt op de bordjes van overheden en politie. Feyenoord-woordvoerder Raymond Salomon demonstreert dat ook nu weer. Ook hij zegt in de Volkskrant dat de rellen in de stad onder de verantwoordelijkheid vallen van de Romeinse autoriteiten.

Als er al een supportersprotest georganiseerd wordt dan is dat tegen verplichte buscombi’s en andere maatregelen die genomen worden om de barbaarse voetbalhorden een beetje in toom te houden. Die “goedwillende” voetbalsupporters laten niets van zich horen en de voetbalclubs geraken alleen echt overstuur wanneer ze dreigen voor gemaakte kosten voor bijvoorbeeld politie-inzet te moeten gaan betalen.

De UEFA heeft al laten weten dat de rellen in Rome haar niet erg aangaan en Feyenoord niet hoeft te vrezen voor maatregelen als uitsluiting van de competitie. “We veroordelen wat er is gebeurd, maar de UEFA kan hier niets tegen doen. Wij gaan alleen over zaken die zich in het stadion hebben afgespeeld”. Lekker makkelijk is dat.

Vergeet echter niet dat de belastingbetaler al jarenlang tegen heug en meug de voornaamste voetbalsponsor is -en zowel de KNVB en UEFA, als de clubs en hun aanhangers daar al die tijd schaamteloos van hebben geprofiteerd. Bij wijze van dank breekt men hele binnensteden af.

Wat mij betreft hielden we daar gewoon mee op. Er gaat genoeg geld om in die voetbalwereld, bedruip jezelf maar. Reken de kosten door aan clubs en supporters, dan moet de voetbalwereld haar eigen verantwoordelijkheid wel nemen. Lukt dat niet, dan betekent dat een misschien einde aan het voetbal, maar dat is eigen schuld, dikke bult. Die belastingcentjes kunnen veel beter besteed worden, aan mensen die dat verdienen. Onze ouden van dagen, bijvoorbeeld.

Ik ben geboren en getogen Rotterdamse, ik schaam me rot, en ik wil maar even ‘scusa’ zeggen tegen de Romeinen. Sorry voor die delegatie eencelligen die uw mooie stad geterroriseerd heeft. Sorry voor de schade aan uw vier eeuwen oude erfgoed en het absolute gebrek aan respect waarmee Nederlandse barbaren er een vuilnisbelt van gemaakt hebben.

Echte Rotterdammers zouden beter moeten weten, het hart van hun eigen Rotterdam werd al eens onherstelbaar beschadigd.

Scusa. Scusa.

Exit Nieuwe Kuip

/ animaldisputax / 3 reacties

Het Rotterdamse college van Burgemeester en Wethouders heeft eindelijk het licht gezien. De gemeente ziet niets in een garantstelling voor een nieuwe Kuip.

Er zou vandaag worden gestemd in de gemeenteraad, maar vanochtend werd het voorstel voor een nieuw Feyenoordstadion zelfs ingetrokken. Aangezien Leefbaar Rotterdam gisteren liet weten unaniem tegen het voorstel te zullen stemmen en daarmee een meerderheid voor dat onzalige plan een onmogelijkheid maakte, is die stemronde kennelijk overbodig.

Tenminste, als je geen “nee” van “nederlaag” aan kunt en wilt horen natuurlijk.

Waarom het de gemeenteraad nu op zo’n slinkse manier onmogelijk gemaakt wordt haar “nee” middels een stemming ook luid en duidelijk kenbaar te maken is me een raadsel. Gaan we alleen nog voorstellen in stemming brengen wanneer we zeker weten dat er genoeg bijval is? Rare gang van zaken.

De gemeente Rotterdam en voetbalclub Feyenoord zijn al sinds 2006 plannen aan het maken voor een nieuwe Kuip. Dat had ook wat te maken met de onzalige wens het wereldkampioenschap voetbal van 2018 in Nederland en België plaats te laten vinden. Gelukkig besloot men dat kostbare feestje in Rusland te gaan vieren.

Volledige nieuwbouw is begroot op ruim 350 miljoen euro, waarbij de gemeente Rotterdam gevraagd wordt zich voor 165 miljoen garant te stellen. Daarnaast zou de gemeente Rotterdam 35 miljoen moeten investeren in infrastructuur, want dat nieuwe stadion zal ook bereikbaar gemaakt moeten worden. Voor een sportcampus annex omliggend stadionpark zou de gemeente nog eens 90 miljoen uit moeten geven.

Dat sportpark is van essentieel belang in het garant mogen staan door de gemeente Rotterdam, zo hield de rekenkamer de raadsleden al voor. De Wet Financiering Decentrale Overheden bepaalt immers dat een garantie of subsidie alleen toegekend mag worden wanneer er een uitgesproken publiek belang mee gediend wordt.

De rekenkamer becijferde ook nog eens dat de kans dat de garantstelling daadwerkelijk aangesproken zou moeten worden een behoorlijk reële is.

Het grootste struikelblok nu is de in het voorstel opgenomen garantstelling van 165 miljoen euro. Dat is een groot financieel risico en dat is een paar bruggen te ver in deze tijden van crisis. Ook de gemeente Rotterdam en haar inwoners moeten de broekriem aanhalen. Een poosje geleden verschenen er nog berichten over de oplopende schulden van de gemeente Rotterdam en liet men weten te vrezen dat het gat in de Rotterdamse begroting volgend jaar tot zelfs honderd miljoen op zou kunnen lopen. Rotterdam moet nog eens extra gaan bezuinigen en zou dan wel garant gaan staan voor een voetbaltempel?

Het draagvlak onder Rotterdammers blijkt dan ook uiterst klein en dat mag geen wonder heten. Wanneer iedereen bezuinigen moet is het ook raar om zo’n aanzienlijk financieel risico op de hals te halen voor wat toch uiteindelijk niet meer dan een hobby van een paar is.

In het betaald voetbal worden enorme bedragen neergelegd voor spelers. De uitbating van een voetbalstadion is een commerciële aangelegenheid. Feyenoord stelde eerder de benodigde gelden uit commerciële en private bronnen te kunnen werven; het hóefde de gemeente Rotterdam geen geld te kosten.

Geen woorden, maar daden zou ik dan ook willen zeggen.

Hou (en daar mag u vandaag de typerende Rotterdamse natte ‘t’ invoegen) lekker je eigen broek op.

Politie(ke) ambities

/ animaldisputax / Een reactie plaatsen

De Voetbalwet lijkt toch een kans te hebben in de Eerste Kamer. Heerlijk actueel natuurlijk in het licht van het wereldkampioenschap voetbal, dat toch lang niet zo “zonder aan voetbal gerelateerde ellende gepaard gaat” als ik in mijn naïviteit dacht. Hoe teleurstellend. Het laatste voetbalsuccesje van Oranje stond ondermeer garant voor een treffen tussen tokkies en politie in IJmuiden en aanhoudingen in het Haagse vanwege belediging en opruiing. Dat laatste geeft de aard van de “onrust” op de Jonckbloetplein denkelijk aardig weer. Het voorlaatste succes werd in Den Haag ook met rellen en onlusten gevierd en zo ook in (of all places) het pittoreske Hoogeveen. Ergens verwacht je dat niet, in een stad waar men er prat op gaat dat men er onder tromgeroffel ter kerke placht te gaan.

Er wordt helaas al jaren gesteggeld over die Voetbalwet, hetgeen ik buitengewoon jammerlijk vind en dat vooral omdat die in Engeland haar waarde al ruimschoots bewezen heeft. Zij het dan dat de Nederlandse variant een poldercompromis daarop is; een afgeslankte en afgezwakte versie met beduidend minder lef. De ene helft van de Kamer valt over die afgeslankte vorm en ziet er nu de meerwaarde niet meer van, de andere helft van de Kamer vindt ook het poldermodel nog te rigoureus en vreest voor de privacy van de heren hooligans. Die zouden, wanneer die wet wordt aangenomen, onder andere kunnen rekenen op contactverboden, gebieds- en samenscholingsverboden en een meldplicht. Och heden.

In Engeland is het voetbalbeest door de voetbalwet getemd en men kan hem inmiddels zelfs zonder hekken houden. Of hij al opzit en pootjes geeft weet ik niet, maar voetbalwedstrijden verlopen er inmiddels zo rustig dat je er weer gezellig met het hele gezin naar een wedstrijd kunt. Politiecommissaris S. Thomas (Manchester) putte uit zijn persoonlijke ervaringen met hooligans bij het bedenken van de Engelse voetbalwet en denkelijk is ook dat een les die we hier ter harte zouden moeten nemen; neem de ervaringen en opgedane kennis van de diender uit de voorste linies mee.

Met de affaire Hoek van Holland is daar een beginnetje mee gemaakt. De agenten die vorig jaar tijdens de rellen op het strand van Hoek van Holland tegenover een hondsdolle meute kwamen te staan krijgen een welverdiende erepenning, zo las ik vandaag. De relschoppers, waaronder menig “voetballiefhebber” uit de rangen van Feyenoord, kwamen er vooralsnog met lichte straffen vanaf. Een paar maanden hier, een paar maanden daar.

De gehele gang van zaken in Hoek van Holland heeft desondanks meer gevolgen dan alleen voor de nieuwbakken bajesklanten. De rol van de politie en gemeente werd onderzocht en de conclusies van dat onderzoek werden samengevat in het zogeheten COT-rapport. Daaruit werd, terecht, lering getrokken; het vergunningenbeleid werd aangescherpt en er moest meer aandacht komen voor risicoanalyses. Ook andere gemeenten trekken lering uit de gebeurtenissen daar op het Hoekse strand. Zo besloot de gemeente Den Haag aan de hand van signalen van “dreigende wanordelijkheden” een optreden van Snoop Dogg op Parkpop te verbieden; rivaliserende groepen zagen in de komst van de rapper een mooie reden voor een treffen. In combinatie met een slecht te controleren (laat staan te beveiligen) feestterrein kon de gemeente de veiligheid niet garanderen en ze nam daarom genoemde maatregel.

Ondertussen lees ik hier te lande dan over verregaande bezuinigingen op de politie, die zo langzamerhand een belachelijke vorm beginnen te krijgen. We bezuinigen immers al kabinettenlang op belangrijke zaken als het onderwijs, de zorg en de politie, dus waar kun je dan nog in snijden? De rek raakt er een keer uit. De agent op straat blijkt een dankbaar doelwit, alweer. Bij gebrek aan voldoende collegae kampt hij al met een aanzienlijke roosterdruk, aldus de observatie van SP-Kamerlid Van Raak. In een volcontinue bedrijf betekent dat vaker weekenden, feestdagen en tijdens evenementen werken en eeuwig gezeur over vakanties. Denk aan ingetrokken verloven wanneer Oranje een ronde verder komt.

Nu is ook de persoonlijke uitrusting van oom agent aan de beurt; in het Amsterdamse moet hij het met een paar overhemden minder doen en hij krijgt eind dit jaar een afgeslankt kerstpakket. De kantine gaat dicht en als hij al een auto van de zaak heeft (een zeldzaamheid) krijgt hij in plaats van een Volkswagen Golf een Polo onder de billen. Van de regen in de drup zullen we maar zeggen, maar nog geen drama. Maar dan de klap op de vuurpijl; bij schietoefeningen mag hij drastisch minder kogels gebruiken dan voorheen. Tot zo ver de beroepsvaardighedentraining.

Hoe anders in Amerika, alwaar men een politieauto nieuwe stijl in ontwikkeling heeft. Niet aan de hand van aanbestedingen en volgens de theorie goedkoop is duurkoop, maar aan de hand van de input van agenten. Wat hebben die nodig? En dan gaat het niet zo zeer om een meer comfortabele stoel waarop ze zich neer kunnen vleien zonder dat portofoon of wapenstok hen in de nieren drukt. Net als voor Nederlandse agenten in de nooddienst is de auto voor Amerikaanse agenten beurtelings kantoor op wielen, racewagen, stille sluiper en arrestantenverblijf -afhankelijk van wat de werkdag hen brengt. Waar het hier te lande vooral niets mag kosten, de politie maar moet roeien met de riemen die ze (niet) heeft en we desondanks over de mate van veiligheid blijven mopperen kunnen we een gezonde dosis ambitie zoals in het Amerikaanse voorbeeld goed gebruiken.

Ik hoor u morren; in het artikel van de Telegraaf over de bezuinigingen kunt u immers ook lezen hoe de “torenhoge” salarissen van de politietop onaangetast blijven. In vergelijking met het bedrijfsleven zijn die zo torenhoog echter niet en, hoewel ik natuurlijk ook vind dat je de pijn het best kunt verdelen bij bezuinigingen, zit ik wel met de tendens naar het beter betalende bedrijfsleven over te stappen in mijn maag. Mijn eerste opwelling “ook inleveren dus” slik ik nog even in. Oók inleveren? Bijna trapte ik er in, maar ik wil helemaal niet dat er op politiesalarissen wordt ingeleverd. Wie is de volgende? De rechercheur?

Alle waar naar zijn geld en waarom zou een relatief “slecht” betaalde leidinggevende in een politiekorps blijven als het gras in het grazige weitje van het bedrijfsleven zoveel groener is? Enig loonverschil voedt ambitie hogerop te komen en vice versa wil iedereen loon naar werk, ondanks de ideologie achter een beroepskeuze. Ik denk ook nog even aan de heer Meijboom met zijn ongetwijfeld even riante salaris, wiens kop moest rollen ondanks dat het ergens in de rangen onder hem misging en de man zelf ten tijde van de Hoekse rellen op vakantie was. Wanneer ik spreek over het wettelijk minum salaris krijg ik geregeld een snoeverig “daar kom ik mijn bed nog niet voor uit” retour. Tegen welke lagere beloning zijn mensen nog bereid een dergelijke verantwoordelijkheid als die van de Rotterdamse korpschef te dragen?

Nu het draagvlak voor de verdere bezuinigingen op de politie in de Tweede Kamer vervliegt en ze eindelijk het demissionair kabinet heeft opgedragen daarmee te stoppen en de Voetbalwet hopelijk dan toch in aantocht is hoop ik op meer ambitie, lef en misschien zelfs (!) een investeren in de veiligheid van onze maatschappij.

Kakkerlakken

/ animaldisputax / Een reactie plaatsen

De kakkerlak, plaagdier bij uitstek. Dit diertje wordt doorgaans geassocieerd met al te vieze keukens en algehele onhygiënische toestanden. Het riekt onaangenaam en staat bekend om zijn razendsnelle voortplanting. Je ziet er zogezegd nooit maar één. Ze zijn vingervlug, wat samen met hun onsympathieke, wat voorwereldlijke voorkomen hun aaibaarheidsfactor ook al geen goed doet. Als klap op de vuurpijl zijn ze nog slecht voor je gezondheid ook, want ze brengen allerlei bacteriën over doordat ze zonder hun voetjes te vegen over allerlei etenswaar lopen.

Het is algemeen bekend dat je, wanneer je zo’n vies creatuurtje rond ziet scharrelen, er beter aan doet je eerste aanvechting te onderdrukken en haar vooral niet onder de zool van je schoen te doen hemelen. Een kakkerlak immers, draagt haar eierpakketjes onder haar dekschildje en die wil je niet onder je schoen gekleefd mee naar huis nemen. Het bestrijden van kakkerlakken valt sowieso niet mee, ze zijn niet kapot te krijgen. Wat dat betreft is de kakkerlak zelfs onderhavig aan enige mythevorming; het verhaal gaat dat ze zelfs tegen radioactieve straling bestand zou zijn. Dat is te veel eer, maar desondanks is het devies dat voorkomen beter dan genezen is waar het Blattodea betreft.

Een vergelijking met de kakkerlak is dus duidelijk weinig flatteus en je kunt er niet onderuit; dat doet men niet omdat men je zo hoog heeft zitten. Daarom zong voetballer Jan Vertonghen zijn achterban dan ook een liedje voor waarin hij tegenstander Feyenoord voor kakkerlakken versleet. Kútkakkerlakken zelfs.

Vertonghen, die zich inmiddels achter een borreltje te veel verschuilt en meent dat enige Ajax-haat ten tijde van de bekerfinale een verzachtende omstandigheid is, wacht nog een bezoekje aan de tuchtcommissie van de KNVB. Hopelijk komt hij daar met een beter excuus, al vrees ik dat hem dat op eigen kracht wat te veel gevraagd is, iemand zal hem dat denkelijk even in moeten fluisteren.

Dat Ajax kennelijk zelf nog niet met enige maatregelen op de proppen gekomen is vind ik fnuikend. Ik maakte eerder al de vergelijking met Ulrich van Gobbel, die door Feyenoord wel op het matje geroepen werd nadat hij in eenzelfde euforische bui “wie niet springt die is een jood” zong. Een schikkingsvoorstel van een schorsing voor twee wedstrijden, dat de aanklager betaald voetbal Vertonghen deed, werd door Ajax zelfs afgewezen.

Ergens is dat jammer, want in vier keer drie kwartier op de bank had Vertonghen in eigen tempo zijn zonde kunnen overdenken en wellicht was hij dan uiteindelijk ook tot de slotsom gekomen dat hij de voorbeeldfunctie, die hij als duurbetaald voetballer toch heeft, nooit op zo’n manier had mogen laten varen. Misschien zelfs dat hij vlak voor het einde van de tweede wedstrijd, zo’n beetje bij het laatste fluitsignaal gok ik, gesnapt had dat er eigenlijk geen excuus is voor dergelijk wangedrag.

Het elkaar toedichten van dergelijke kwalificaties is in de voetbalwereld al langer in zwang, een fenomeen waarop Albert Heijn een jaar geleden (gewild of ongewild) meeliftte. Tijdens een van de vele spaaracties, eerst en vooral bedoeld om kinderen hun ouders te dwingen zoveel mogelijk bij de grootgrutter te kopen, die dit concern erop nahoudt toverde Albert een voetbalplaatjesboek uit zijn hoge hoed. Op de foto, die in dat boek onder het kopje “Feyenoord” prijkte, zat een uit de kluiten gewassen kakkerlak pontificaal op een bruinleren voetbal. Een miskleun waarvan de dames en heren van de afdeling Public Relations best een nachtje wakker gelegen zullen hebben en die reden was voor voetbalcolumnist Hugo Borst er een stukje aan te wijden.

Borst roemt de onuitroeibaarheid en het aanpassingsvermogen van het dier en maakt het zo onflatteus bedoelde “kakkerlak” tot een geuzennaam, een compliment. Op zich een sterk staaltje, maar daarbij rijdt hij heel even een scheve schaats wanneer hij spreekt van “de jood onder de insecten”. Wanneer ik zijn epistel zo eens lees is dat allerminst beledigend jegens de joden bedoeld, maar fraai is natuurlijk anders. Die vergelijking is onnodig en getuigt van slechte smaak, zoveel is zeker.

Dat vond ook een agent van het korps Amsterdam-Amstelland. Sterker nog, deze voelde zich in zo’n mate gekwetst, beledigd en gediscrimineerd dat hij besloot aangifte te doen. Dat is mosterd na de maaltijd, die column dateert van meer dan een jaar terug en ik vind het persoonlijk wat overdreven omdat Borst volgens mij in het geheel niet de opzet heeft joodse mensen te beledigen. Wanneer ik dan lees dat de familie van de genoemde agent bijna geheel werd uitgemoord tijdens de Shoah begrijp ik ’s mans gevoel wel.

Nochtans, vanwege slechte smaak werd nog niemand veroordeeld en zo zal het Hugo Borst ook niet vergaan. De rechter maakt immers een duidelijk onderscheid tussen hetgeen uit puur venijn wordt uitgebraakt en hetgeen in het kader van het maatschappelijk debat wordt gedebiteerd. Zaken als die rond de persoon van een imam el Moumni en de majesteitschennis plegende journaliste van Spunk hebben dat reeds duidelijk gemaakt.

Sportief

/ animaldisputax / 2 reacties

Het tweede deel van de KNVB bekerfinale, eindstrijd om de zilveren eikel Dennenappel. Wat mij betreft had men die beker doormidden gezaagd, beide partijen nog voor de finale een helft doen toekomen bij wijze van poedelprijs en het daarbij gelaten, maar ik besef me dat het vooral mijn aversie tegen de wanstaltigheden van de “voetbalfans” is die dan spreekt.

Nadat fans van Ajax met wanstaltige plaatjes en dito t-shirts op de proppen kwamen en ook de Feyenoordaanhang zich van haar slechtste kant liet zien door zich brutaalweg toegang te verschaffen tot het oefenveld was ik er al helemaal klaar mee.

Het feit dat er tijdens en na de wedstrijd weinig tot niets is voorgevallen in het Rotterdamse, ik begrijp dat zelfs de spreekkoren achterwege bleven in de Kuip, stemt me iets milder. Het kán dus wel. Jammer genoeg schijnbaar niet wanneer de aanhang van de tegenpartij mede wordt uitgenodigd en ook niet wanneer draconische maatregelen als een heuse drooglegging en massale inzet door de politie achterwege blijven. Ook het ultimatum van de KNVB zal meegeholpen hebben, om over vrachtwagenladingen hekken, supercamera’s en doventolken nog maar niet te spreken. Op zijn zachtst gezegd is er dus nog altijd ruimte voor verbetering.

Het gegeven dat men het gepresteerd heeft dertien collega-fans licht te verwonden met kassarollen, die door de organisatie bij wijze van serpentines uitgedeeld waren, laat ik dan gemakshalve buiten beschouwing. Ik ben er nog niet over uit of ik het uitgerekend de heren voetbalfans kwalijk moet nemen dat het benul er niet is dat, wil genoemde kassarol feestelijk uitrollen, het ene eind stevig vastgehouden zal moeten worden terwijl men het opgerolde eind van zich af werpt.

Nu zal natuurlijk ook meegewogen hebben dat er vanavond weinig te vieren viel. Twee keer verliezen is nu eenmaal geen reden voor een feestje, zelfs niet voor het soort feestjes dat deze lieden plachten te vieren. Ondanks de hekel die ik aan voetbal heb kruipt, als het erop aankomt, ook bij mij het Rotterdams bloed toch waar het niet gaan kan. Toch nam ik mij voor Ajax netjes te feliciteren met haar overwinning. Niet erg van harte dus, maar ik betoon mij liever een goed verliezer en uiteindelijk speelden ze toch tot tweemaal toe Feyenoord van het veld.

Dan bereiken mij beelden van een huldiging waarbij een van de spelers notabene een liedje meent te moeten zingen zoals de liedjes waarvoor in Rotterdam een doventolk werd ingezet. Zelfs het Vlaamse accent kan er niets onschuldigs of komisch van maken. Jan Vertonghen laat de voorbeeldfunctie varen, die hij als professioneel voetballer toch heeft, en zingt zijn achterban voor; “Het zijn maar kutkakkerlakken!”.

Dit alles in navolging van Ulrich van Gobbel die in een al even doldwaze bui “Wie niet springt die is een Jood!” over de speakers liet schallen. Van Gobbel overigens, genoot onmiddelijk de aandacht van het Openbaar Ministerie en kreeg van zijn eigen club de nodige maatregelen opgelegd. Dat laatste zal, naar ik hoop, ook voor Vertonghen zijn weggelegd.

Gefeliciteerd dan maar, hè?

Verwende mannetjes

/ animaldisputax / Een reactie plaatsen

Op de valreep is besloten dat de bekerfinale tussen Ajax en Feyenoord van pure voetbalellende in tweeën geknipt zal moeten worden.

Het veiligheidsrisico is te groot en de enorme politiemacht, die op de been gebracht zou moeten worden om de heren hooligans ervan te kunnen weerhouden Rotterdam nog eens tot rokende puinhopen te reduceren, werd buitenproportioneel. Dat kun je zowel het Rotterdamse politiekorps als de belastingbetaler niet aandoen.

Het is natuurlijk jammer dat onze burgervader niet van meet af aan zijn poot stijf hield en het reeds bestaande verbod uitpubliek mee te nemen handhaafde, maar beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald. Ook de KNVB heeft in die kwestie boter op haar hoofd, want tot een paar dagen geleden was zo’n tweedeling “onbespreekbaar”.

Bij de heer Kesler is wel een kwartje gevallen. Hij liet weten dat de voornaamste reden tot dit besluit de ontstane maatschappelijke onvrede is, over de al te hoge politiekosten bij deze bekerfinale. Zijn oproep aan voormalig minister Guusje ter Dorst de “verwende kerels van de politie geen cent extra te geven” staat me nog helder voor de geest, evenals de allergische reactie die zijn organisatie gaf op een eerdere suggestie dat ze best eens aan die kosten bij zou kunnen dragen. Daarbij ging hij fijntjes voorbij aan het feit dat de belastingbetaler al jarenlang tegen heug en meug de voornaamste voetbalsponsor is -en zowel de KNVB als de clubs en hun aanhangers daar al die tijd schaamteloos van hebben geprofiteerd.

Bij wijze van dank scandeerde men onwelgevalligheden, pleegde vernielingen, organiseerde veldslagen tot in Nancy aan toe en sloeg men elkaar ongenegeerd de koppen in.

De heren hooligans, of supporters zo je wilt, valt dus nog het meest te verwijten. Helaas moet juist in die hoek dat spreekwoordelijke kwartje nog indalen en dat bleek vanavond nog maar eens tijdens een protestmars van Feyenoordsupporters. Er werd niet geprotesteerd tegen de wanordelijkheden uit eigen gelederen, die deze onverkwikkelijke beslissing noodzakelijk maakten, maar tegen de beslissing an sich. Om het totale onvermogen causale verbanden te leggen nog maar eens te onderstrepen gooide men stenen naar de opgetrommelde Mobiele Eenheid.

Supportersvereniging Ajax betoont zich van hetzelfde sop overgoten. Ook zij blijken in het geheel niet in staat een hand in eigen boezem te steken en komen tot de lumineuze conclusie dat “we blijkbaar met z’n allen in Nederland niet meer in staat zijn dergelijke grote en incidentele duels veilig te organiseren.” Dat is bezijden de waarheid; het kán wel maar de te nemen maatregelen lopen de spuigaten uit en daar zijn ze zelf debet aan. De maatschappij wenst simpelweg niet langer hooligans te financieren.

Wanneer de heren hooligans straks alsnog en geheel onverdiend de gelegenheid krijgen Feyenoord-Ajax te aanschouwen en de rust aanbreekt is er misschien tijd voor een moment van reflectie (secondenwerk is prima, je moet hen niet overvragen); wie zijn er hier de verwende mannetjes nu eigenlijk?