We hebben een mannenprobleem. Mannen zijn oververtegenwoordigd in de misdaadstatistieken en de gevangenissen puilen er van uit. Wist u dat er in 2012 11415 mannen in de gevangenis zaten, tegenover slechts 695 vrouwen? Dat jaar werden in totaal 243530 mensen verdacht van een misdrijf, waarvan 197120 mannen en 45490 vrouwen. Van al deze verdachten waren 17660 mensen van Marokkaanse komaf.
Ik hoor u denken. Het klopt hoor, wanneer u de aantallen mannen en vrouwen optelt komt u niet aan het totaal aantal verdachten. Van het overgebleven aantal verdachten weet men bij het CBS niet of zij man of vrouw waren.
Anyway. Het maakt niet uit naar welk misdrijf u kijkt, of het nu geweldsmisdrijven, vermogens- of verkeersmisdrijven zijn, mannen bezondigen zich er beduidend vaker aan dan vrouwen. Dat wisten we natuurlijk al, want wie af en toe naar Opsporing Verzocht kijkt ziet voornamelijk mannen de revue passeren. De kranten staan bol van de artikelen over criminele mannen. Er kan geen bericht in staan over dronken kopschoppers of agressieve straatrovers of het zijn wel weer mannen. Ook wanneer het gaat over bankencrises, blunders door politici of klare oorlogstaal is het negen van de tien keer het manvolk dat de ellende veroorzaakt.
Er mankeert dus intrinsiek wat aan mannen. Natuurlijk, er zijn ook goede mannen, maar er zijn toch te veel slechte mannen die het voor de goede verzieken. Vergis u niet, trouwens, sommige van mijn beste vrienden zijn man. Ik meen dan ook zeker niet te discrimineren, maar u moet toegeven: Te veel mannen zijn klootzakken. Ze vallen vrouwen op straat lastig, zijn crimineel en gewelddadig.
Wanneer u dus uw stad of ons land minder crimineel wenst te zien is de oplossing minder mannen. Ik stel dan ook voor om alle mannen terug te sturen naar hun thuisland. Liefst het thuisland van voor de Grote Volksverhuizing. Minder, minder, minder! Nou, dan gaan we dat regelen!
Wilders’ Wilde Woensdagavond
Ik voelde me al dwaas bij het neerpennen van bovenstaande. Toch, als het over Marokkaanse Nederlanders gaat zijn zulke sentimenten bij velen gemeengoed. In de politiek kun je er zelfs ver mee komen.
U heeft ongetwijfeld de beelden gezien van Wilders’ Wilde Woensdagavond. Beelden van een politicus, die een grootse entree maakt onder begeleiding van een rits beveiligingsmensen en de pakkende, vechtlustige tonen van The Eye of the Tiger. Een volksmenner die zijn publiek opzweept en “minder Marokkanen” laat scanderen. Daarbij borduurde Geert Wilders voort op zijn eerdere uitlatingen; hij vond dat hoe minder Marokkanen in Nederland of Den Haag hoe beter. Vanwege oververtegenwoordigd in de misdaadstatistieken en onder uitkering- en bijstandgenietende medelanders.
Tijdens Wilders’ Wilde Woensdagavond ging het echter opeens niet meer over criminele Marokkanen. Het ging ook niet over Marokkanen in de bijstand. Het ging over Marokkanen in het algemeen: “Willen jullie, in deze stad en in Nederland, meer of minder Marokkanen?” De meute liet zich gewillig mennen. Ik telde mee; zestien keer een gretig “minder!” Ik boog het hoofd en schaamde me diep. Het zijn beelden die doen denken aan de Weimarrepubliek, toen men zigeuners afschilderde als asociale en criminele elementen. Echt, die historische vergelijkingen kunnen niet als een verrassing komen hoor.
Multiculturaliteit in de strafrechtspleging
In de praktijk blijken migrantenjongeren min of meer dezelfde opvattingen te hebben over diefstal, het gebruik van geweld en straf als Nederlandse jongeren. Dit geldt voor alle vier grote migrantengroepen: Marokkanen, Turken, Antillianen en Surinamers. Het criminele gedrag van Marokkaanse of Antilliaanse jongeren is niet te verklaren vanuit afwijkende misdaad- of strafopvattingen van deze groepen als geheel. Enige uitzondering hierop zijn de duidelijk andere opvattingen van Turkse jongeren over eergerelateerd geweld en de bestraffing daarvan.
Prachtig dit stukje!
LikeLike