Het is treurig, maar vandaag moest er opnieuw een kort geding aan te pas komen om publicatie van het persoonlijke dagboek van Maaike Terpstra te doen stoppen. Mevrouw Terpstra, moeder van de in 1999 vermoorde Marianne Vaatstra, heeft al meermaals luid en duidelijk laten weten dat ze pertinent niet wil dat haar dagboek gepubliceerd wordt en in een eerdere zaak, tegen de heer Wim Dankbaar, heeft de rechter zich achter haar beslissing geschaard. Het dagboek is haar pennenvrucht, het valt onder de bescherming van het auteursrecht en dus is haar wil wet.

Rechtbankverslaggever Chris Klomp woonde, wonderlijk genoeg in tegenstelling tot gedaagde meneer Frides Laméris, het kort geding bij. Middels een brief moet deze meneer Laméris om uitstel gevraagd hebben en hij zou met die brief zelfs geprobeerd hebben de advocaat van mevrouw Terpstra te wraken.

Ik hoor u wel denken, hoor. Dat kan natuurlijk helemaal niet. De rechter besloot dan ook zijn verzoek te negeren.

Goed. Omdat meneer Laméris die advocaat, Yehudi Moszkowicz, kennelijk niet kan luchten of zien besloot hij niet af te reizen naar de rechtbank in Assen.

De rechter oordeelde opnieuw en weinig verrassend in het voordeel van mevrouw Terpstra. Meneer Laméris moet alles dat hij over het dagboek op zijn webstek heeft staan verwijderen, binnen twee dagen, en elke keer dat hij aan een verzoek tot verwijdering weigert mee te werken zal hem 2500 euronen gaan kosten. Alle kopieën die hij van het dagboek in bezit heeft dient hij terug te geven aan de rechtmatige eigenaresse. Daarnaast draait meneer Laméris op voor de proceskosten; hij zal Yehudi Moszkowicz 6000 euro moeten betalen, én zal hij namen en adressen van zijn partners in crime aan de rechtbank door moeten geven.